condicio

condicio
condĭcĭo (in many MSS. and edd. incorrectly condĭtĭo, and hence falsely derived from condo; cf. 2. conditio), ōnis, f. [condico], an agreement, stipulation, condition, compact, proposition, terms, demand.
I.
Prop.
(α).
Absol.:

alicui condicionem ferre,

to offer terms, Plaut. Rud. 5, 3, 51; cf. id. ib. 4, 3, 91 sq.; id. Mil. 4, 1, 6; id. Men. 4, 2, 24; Liv. 37, 45, 13 al.:

cognitis suis postulatis atque aequitate condicionum perspectā,

Caes. B. G. 1, 40; Cic. Caecin. 14, 40:

non respuit condicionem,

Caes. B. G. 1, 42; so Cic. Cael. 6, 14:

ne si pax cum Romanis fieret, ipse per condiciones ad supplicium traderetur,

Sall. J. 61 fin.:

condiciones pacis, quas adfertis, si accepero,

Curt. 4, 11, 19:

posse condicionibus bellum poni,

Sall. J. 112, 1:

dum de condicionibus tractat,

Nep. Eum. 5 fin.:

his condicionibus conpositā pace,

Liv. 2, 13, 4:

aliquot populos aut vi subegit aut condicionibus in societatem accepit,

id. 9, 15, 2:

ex quā condicione,

in consequence of, id. 23, 35, 9:

sub condicionibus eis pacem agere,

id. 21, 12, 4:

accipe sub certā condicione preces,

Ov. F. 4, 320:

sub condicione,

conditionally, Liv. 6, 40, 8 Weissenb. ad loc.; usu. without a prep.:

eā enim condicione acceperas,

Cic. Tusc. 1, 39, 93:

eādem condicione,

id. Div. 2, 44, 93; id. Or. 71, 235; id. Verr. 2, 3, 6, § 12; Sall. J. 79, 8:

istā quidem condicione,

id. de Or. 2, 7, 27:

nullā condicione,

id. Verr. 2, 1, 52, § 137:

ullā condicione,

id. Fl. 18, 43:

his legibus, his condicionibus erit quisquam tam stultus, etc.,

id. Verr. 2, 3, 29, § 70.—
(β).
With ut or ne: fert illam condicionem, ut ambo exercitus tradant, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 14, 2:

eā accepisse condicione, ut, etc.,

Auct. Her. 4, 24, 34:

hac condicione, ut, etc.,

Cic. Rosc. Com. 13, 38; Phaedr. 4, 5, 8; Suet. Galb. 15; id. Vit. 15:

jubere ei praemium tribui sed eā condicione, ne quid postea scriberet,

Cic. Arch. 10, 25 B. and K.:

permisit eā solā condicione, ne, etc.,

Suet. Tib. 26:

fecit pacem his condicionibus: ne qui, etc.,

Nep. Thras. 3, 1; so Liv. 23, 7, 1; Suet. Tib. 13 al.—
(γ).
With si (rare; not in Cic.): librum tibi eā condicione daret, si reciperes te correcturum, Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7, 4; Suet. Caes. 68; id. Claud. 24; id. Vit. 6.—
(δ).
With dum (rare):

jam vero istā condicione, dum mihi liceat negare, etc.,

Cic. de Or. 1, 22, 101.— Also transf. subject., free choice, option:

quorum condicio erat,

who had their choice, Plin. 36, 5, 4, § 20.—From the conditions made in marriage,
B.
Esp., a marriage, match; sometimes, by meton., = the person married (freq. and class.).
1.
In an honorable sense, in full:

condicio uxoria,

Cic. Lael. 10, 34; usu. alone: tu condicionem hanc accipe;

ausculta mihi, Atque eam desponde mihi,

Plaut. Aul. 2, 2, 60; so id. ib. 3, 5, 2; id. Stich. 1, 2, 61:

ut eam in se dignam condicionem conlocem,

id. Trin. 1, 2, 122:

hanc condicionem si quoi tulero extrario,

Ter. Phorm. 4, 1, 13:

aliam quaerere,

Cic. Phil. 2, 38, 99:

condicionem filiae quaerendam esse,

Liv. 3, 45, 11; Nep. Att. 12, 1:

alicui deferre,

Suet. Caes. 27; id. Aug. 63; Plin. Ep. 1, 10, 8; 1, 14, 9; Mart. 3, 33; 5, 17; Just. 11, 7, 8.—Hence, in the jurists, the formula of separation:

condicione tuā non utor,

I will not have you, Dig. 24, 2, 2. —
2.
In a bad sense, an amour, the relation of lover or mistress:

accepit condicionem, dein quaestum occipit,

Ter. And. 1, 1, 52; cf.:

quae tibi Condicio nova, luculenta, fertur per me,

id. Mil. 4, 1, 5; and hence, meton., a lover, paramour:

habeo hortos... hinc licet condiciones cottidie legas,

Cic. Cael. 15, 36; Suet. Aug. 69; Capitol. Anton. Phil. 19; Lampr. Elag. 5, 8.—
II.
In gen., the external position, situation, condition, rank, place, circumstances (very freq. and class.).
A.
Of persons:

est haec condicio liberorum populorum. etc.,

Cic. Planc. 4, 11:

condicio infirma et fortuna servorum,

id. Off. 1, 13, 41; cf.:

tolerabilis servitutis,

id. Cat. 4, 8, 16:

condicione eo meliore est senex quam adulescens,

id. Sen. 19, 68:

humana,

id. Tusc. 1, 8, 15:

ista condicio est testium, ut quibus creditum non sit negantibus, eisdem credatur dicentibus,

id. Rab. Post. 12, 35:

alia oratoris,

Quint. 10, 3, 8; 3, 8, 37:

alicujus condicio vitaque,

id. 3, 8, 50: abjectae extremaeque sortis. Suet. Calig. 35: fuit intactis quoque cura condicione super communi, solicitude concerning their common condition or circumstances, Hor. Ep. 2, 1, 152; Cic. Cat. 3, 1, 2; Sen. Ot. Sap. 31, 1; Quint. Decl. 308; Lact. 3, 28, 5.—
B.
Of things, a situation, condition, nature, mode, manner:

quae consuerint gigni gignentur eādem Condicione,

Lucr. 2, 301:

agri,

Cic. Agr. 2, 21, 57:

frumenti,

Plin. 24, 17, 101, § 158: aliquam vitae sequi, mode or manner of living, Cic. Rab. Post. 7, 16:

earum (frugum) cultus et condiciones tradere,

id. Div. 1, 51, 116 B. and K.; cf.:

haec vivendi,

Hor. S. 2, 8, 65:

diversa causarum inter ipsas,

Quint. 10, 2, 23:

duplex ejus disceptationis,

id. 7, 5, 2:

litium,

id. 5, 1, 3; cf. id. 10, 1, 36:

vel temporum vel locorum,

id. 12, 10, 2 et saep.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • condicio — (izg. kondìcio) m DEFINICIJA v. kondicija (1) SINTAGMA condicio sine qua non (izg. condicio sȉne kvȃ nȏn) o nečemu bez čega se ne može; ob. o preduvjetu bez kojeg se ne može nastaviti rasprava ETIMOLOGIJA lat …   Hrvatski jezični portal

  • condicio — index article (precept), condition (contingent provision), condition (state), contract, overture, posture ( …   Law dictionary

  • condicio sine qua non — {{hw}}{{condicio sine qua non}}{{/hw}}locuz. sost. f. inv.  (pl.  lat. condiciones sine quibus non ) Condizione necessaria: la maggiore età è una condicio sine qua non per l esercizio del diritto di voto …   Enciclopedia di italiano

  • condicio mortalis — index mortality Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Condicio-sine-qua-non-Formel — Die Condicio sine qua non Formel (von lat. conditio sine qua non; klassisches Latein: condicio sine qua non, wörtlich: „Bedingung, ohne die nicht“) ist eine Methode in der Rechtswissenschaft und Rechtspraxis sowie der Philosophie, mit der… …   Deutsch Wikipedia

  • Condicio-sine-qua-non — Die Conditio sine qua non Formel (von lat. „conditio sine qua non“; klassisches Latein: „condicio sine qua non“ wörtlich: „Bedingung, ohne die nicht“) ist eine Methode in der Rechtswissenschaft und Rechtspraxis sowie der Philosophie, mit der… …   Deutsch Wikipedia

  • condicio sine qua non — con·dì·cio sì·ne qua non loc.s.f.inv., lat. CO condizione indispensabile per compiere un azione o per il verificarsi di un fatto {{line}} {{/line}} ETIMO: lat. condicio sine qua non propr. condizione senza la quale non …   Dizionario italiano

  • condició — con|di|ci|ó Mot Agut Nom femení …   Diccionari Català-Català

  • deterlor condicio — index deterioration Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • extrema condicio — index ultimatum Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • par condicio — par con·dì·cio loc.s.f.inv., lat. 1. TS dir. spec. con riferimento a situazioni debitorie, parità di trattamento dei creditori 2. CO spec. nel linguaggio giornalistico, situazione in cui a ogni soggetto vengono garantite pari opportunità, spec.… …   Dizionario italiano

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”